داستان طنز در طنز

داستان طنز در طنز

پیش نویس

      گاهی اوقات طنز واقعی،  ماجرای همایش طنز می شود،  همایش طنز پردازی،  که در آن کمتر از ده نفر شرکت کرده اند،  و این خبر از چند موضوع می دهد،  یا طنز پرداز و مجریان مشکل دارند،  یا مردم طنز زده شده اند.  البته ممکن است،  هر دو این ها هم دست در دست هم داده باشند،  مردم بقدر زیادی مشکل دارند،  و نیز طنز در رادیو و تلویزیون می بیند،  که از هر چه طنز و طنز پردازه خسته شده اند،  ولی همچنان طنزپردازان دانا و فعالی حضور دارند.

لوگو عقلانیت و انسانیت پیشه کنید،  عکس شماره 1622.

برگه پیوست مدنی و اجتماعی ایران است.

دگر خند گریه دار

دگرخند 53؛ نقد «طنز داستانی موسیقایی» نوشته جهانگیر دانای علمی

عکس شماره 4731

      دگرخند پنجاه و سوم دوشنبه، 28 فروردین ساعت 17 در سالن شماره 2 تالار اندیشه، به نقد و بررسی «طنز داستانی موسیقایی» نوشته جهانگیر دانای علمی پرداخت.

  منبع وبسایت دفتر طنز حوزه هنری،  عکس:  مرضیه پروانه.

تصویر از سالن کوچک و کمتر از ده نفر علاقمند،  عکس شماره 4732.

طنز تاریخ

طنز شکل های مختلف دارد،  گاهی طنز در طنز است،  و گاهی طنز تلخ تاریخ است. 

تصویر آقای جهانگیر یا عباس داناعلمی،  عکس شماره 4733.

روشنگری کوتاه

      درمورد خلوتی سالن آقای جهانگیر دانای علمی توضیح دادند:  

   جهانگیر داناعلمی:  همین که اشاره ای هرچند خلاصه انجام دادید باز خوب بود،  به  قول حلاج که مضمونش تقریباً چنین است:  "حتا ازگر نظرت افتد باز خوب است".

      این کتاب اولین کتاب در مورد طنز داستانی موسیقی است،  که چاپ شد،  و نقد و بررسی های آن در مجلات و اینترنت نوشته شد.  از موضوع تاریخ و ادبیات و استوره ها،  و تاریخ موسیقی استفاده شده،  که در رادیو فرهنگ به خاطر نو بودن سوژه،  در شبکه دو چند بار درباره آن صحبت شد.  آخرین بار چند ماه قبل نقد و بررسی آن در ره آورد گیل همراه با یک داستانش آورده شد.

      از وسط سالن شماره دو عکس گرفته شده است،  و عکاس یکی از عزیزان خبری حوزه است.  شخص عینکی تک و تنها،  یکی از استادان طنز نویس است،  در کنارش آقای دکتر اسماعیل امینی طنز نویس و شاعر همراه شاگردانش نشسته بودند.

      شخصی که به عنوان نقد و بررسی آمده،  استاد علیرضا میر علی نقی است،  که حتماً اسمش را شنیده اید،  این استاد آثار فراوان در مورد موسیقی و ادبیات دارد.  استاد محمد رضا لطفی می گفت:  همانند او از لحاظ نقد و بررسی موسیقی در ایران،  به تعداد انگشت یک دست نمی رسند،  علت حضور این بزرگ،   که برای پرسش و پاسخ آمده بود،  چون کتاب در مقام موسیقی در مورد تاریخ و فرهنگ موسیقی همراه با طنز است،  وی نسبت به کار آگاهی خوب دارد،  کارها و نظراتش بسیار جالب و نسب شناس بسیار آگاه و بسیار رک گو است.  در این جلسه گفتند:  با اشاره به این که از کتاب طنز داستانی موسیقایی توقع قصه نویسی نداریم،  این کتاب با حجم کمش بیشتر شبیه یک رساله علمی دانشگاهی است،  مولف برای مقدمه کتاب که در 16 صفحه نوشته شده است،  8 عنوان کتاب معتبر را به عنوان منبع ذکر کرده است،  و این نشان از کار پژوهشی عمیق نویسنده دارد.  وی ادامه داد:  این کتاب به جز طنز زبانی که مخاطب عام را بهره مند می‌کند،  سندی برای آیندگان ما می باشد،  تا دریابند در این سالها به سر موسیقی کشور چه گذشته است.

      آن پیرمردی که در عکس مشاهد می کنید فردی است،  که از تاریخ گیلان و مازندران به اندازه کافی اطلاع داشت،  و چه زیبا از قابوس نامه ای که من در کتاب نام برده بودم،  صحبت می کرد.  به هر روی اگر در نشستی دو نفر آدم باسواد باشند کافی است،  به قولی  "که یک مرد جنگی به از صدهزار"   

   نظر انوش راوید:  عالی است،  ولی ایکاش جوانان نیز در این جلسه و یا اینقبیل همایش ها شرکت می کردند،  البته درست می فرمایید:  "یک مرد جنگی به از صدهزار"،  اما اگر این مرد جنگی ابزار لازم را نداشته باشد،  یا در واقع ابزار مورد نیاز این قرن را نداشته باشد چه فایده.  بنظرم هر یک از این اساتید عالی رتبه،  بهتر است،  با قدرت در اینترنت وجود داشته باشند،  و با پخش یک آگهی در اینترنت بتوانند،  بسیاری از جوانان باهوش و علاقمند را گرد آوری کنند،  یا حداقل بتواند سازماندهی لازم در مورد یک موضوع انجام دهند.  در واقع با اینکار آموزش های لازم برای رشد و تکامل علم داده می شود،  تا بلکه بتوانیم از این سیستم آموزشی عجیب خلاص شویم.  درباره نمونه این جلسه بدون حضور جوانان باهوش علاقمند قبلاً در لینک زیر نوشته ام.

کلیک کنید:  همایش برد حضور ایرانیان در جهان

فرهنگ واژگان تبری

   تصویر آقای ابوالحسن واعظی حدود 1390،  سال 1337خورشیدی در روستای کشکوی تنکابن متولد شد.  این پژوهشگر در تصحیح و لهجه نگاری برخی واژگان تنکابن کوشش نمود،  عکس شماره 4714.  منبع:  فرهنگ واژگان تبری.

غارهای کافرکلی یا تبر

تصویر غار های کافرکلی در جاده هراز،  عکس شماره 4713.

      غار های دست کن کافر کلی در روستای آب اسک جاده هراز،  از جمله دیدنی های بی نظیر این جاده زیبا هستند،  که در کنار جاده قرار گرفته اند.  گویا این دست کن ها در دل کوه،  خانه های دوران تاریخی است.  با پیگیری در نوشته های تاریخی متوجه می شویم،  تبر Teber به کندوان و یا دست کن می گفتند،  که در جنوب بوده است،  و سپس طی هزارها این نام به شمال تا جاده هراز کشیده شده،  و با تغییر آوا تبر Tabar شده،  و سپس به کل مازندران گفته شد.

  شاید از تب به معنی بالا و بالا رفتن و بر نیز باریکه و شکاف و غار باشد.

   ــ  تبرستان = تب بر استان = سرزمین باریکه بالای کوه.

   ــ  تبر = تی بر =  بر تی شکل = باریکه تی شکل.

   جهت اطلاع بیشتر به لینک زیر مراجعه شود:

کلیک کنید:  حروف هیروکلیف جی

      مردمانی با دست و ابزار های اولیه خانه هایی بسیار دیدنی و مجهز در دل کوه کندند،  که امروزه مأمن گردشگران و کوه نوردان کنجکاو شده است.  این کنده ها که ارتفاعشان دستکمی از برج های مدرن امروزی ندارد،  خانه هایی در سه طبقه،  شامل اتاق خواب، آشپزخانه، سرویس بهداشتی و کانال هدایت آب می باشند.

 مستند های مربوط

مستند های بیشتر را در آپارات وبسایت ارگ ایران ببینید،  لینک آن در ستون کناری

http://arqir.com

کلیک کنید:  جلسه ساختارهای تاریخی اجتماع

کلیک کنید:  سازمان های تاریخ سازی استعماری

کلیک کنید:  بزرگان و سپهبدان نامدار تاریخ ایران

آبی= روشنفکری و فروتنی،  زرد= خرد و هوشیاری، قرمز=  عشق و پایداری،  مشروح اینجا

    توجه 1:  اگر وبسایت ارگ به هر علت و اتفاق،  مسدود، حذف یا از دسترس خارج شد،  در جستجوها بنویسید:  انوش راوید،  یا،  فهرست مقالات انوش راوید،  سپس صفحه اول و یا جدید ترین لیست وبسایت و عکسها و مطالب را بیابید.  از نظرات شما عزیزان جهت پیشبرد اهداف ملی ایرانی در وبسایت بهره می برم،  همچنین کپی برداری از مقالات و استفاده از آنها با ذکر منبع یا بدون ذکر منبع،  آزاد و باعث خوشحالی من است.

   توجه 2:  جهت یافتن مطالب،  یا پاسخ پرسش های خود،  کلمات کلیدی را در جستجو های ستون کناری وبلاگ بنویسید،  و مطالب را مطالعه نمایید،  و در جهت علم مربوطه وبلاگ،  با استراتژی مشخص یاری نمایید.

   توجه 3:  مطالب وبسایت ارگ و وبلاگ گفتمان تاریخ،  توسط ده ها وبلاگ و وبسایت دیگر،  بصورت خودکار و یا دستی کپی پیس می شوند،  از این نظر هیچ مسئله ای نیست،  و باعث خوشحالی من است.  ولی عزیزان توجه داشته باشند،  که حتماً جهت پیگیر و نظر نوشتن درباره مطالب،  به اصل وبلاگ من مراجعه نمایند:  در اینجا  http://arqir.com.

ارگ ایران   http://arqir.com

کلیک کنید:  تماس و پرسش و نظر http://arqir.com/101-2